Bierze od wczesnej wiosny, gdy woda osiągnie temperaturę ok. 10 stopni C do jesiennego ochłodzenia. Najlepiej łowić go od zachodu słońca do północy. Intensywnie żeruje przy ciepłej i dusznej pogodzie, opadach mżawki, niskim ciśnieniu powietrza, w ciemne i bezgwiezdne noce. Po zacięciu najpierw należy zatrzymać węgorza ściąganiem żyłki, następnie zdecydowanie oderwać go od dna przez podniesienie wędziska.
Węgorz
- Poradnik wędkarza
Może Cię zainteresować
Regularnie publikujemy artykuły skierowane do wszystkich, którzy interesują się świadomym, ekologicznym ogrodnictwem.
-
Wzdręga
Mięso wzdręgi jest ościste i nie należy do najsmaczniejszych. W jeziorach wyjątkowo można ją złapać na małego żywca. Często mylona z płocią, spotykana w towarzystwie płoci i małego karpia. Pod wieczór widoczna tuż pod powierzchnią wody, gdzie poszukuje owadów. Zazwyczaj trzyma się blisko brzegów. -
Ukleja
Często można rozpoznać jej siedlisko dzięki jej wyskokom nad wodę za owadami. Przy słonecznej i bezchmurnej pogodzie przebywa tuż pod powierzchnią. Ze względu na swój połysk dobrze sprawdza się jako przynęta – żywa przy łowieniu na przystawkę, martwa do spinningowania. -
Tołpyga biała
Połowy tej ryby przypadają na ogół przypadkowo przy okazji łowienia karpi. Zdarza się, że odżywiająca się głównie glonami tołpyga wykorzysta okazję do spożycia pokarmu innego rodzaju. Zalecane jest wcześniejsze intensywne nęcenie. Mięso tołpygi jest bardzo smaczne, aby nie zgorzkniało, natychmiast po złowieniu rybę należy wypatroszyć i usunąć wnętrzności.