List dżdżownic

Jesteśmy dobrze wykarmione, pełne sił i energii do działania.

Jeśli nie masz jeszcze gotowego kompostownika, możesz przetrzymać nas w worku w jakimś ciemnym i chłodnym miejscu - mamy tam wszystko czego potrzebujemy na tydzień czasu :-)

Czas się przedstawić: jesteśmy dżdżownicami (typ: pierścienice). W grupie dżdżownic kompostowych, bursztynowych (kalifornijskich), którą macie przed sobą znajduje się kilka gatunków: Eisenia fetida, Eisenia andrei, Eisenia hortensis, Dendrobaena veneta. Brzmi groźnie? Nic bardziej mylnego! Nie gryziemy, nie przenosimy chorób, przynosimy same korzyści dla Ciebie i Twojego ogrodu!

Przeczytaj uważnie, co my zrobimy dla Ciebie i co Ty możesz uczynić dla nas, byśmy wspólnie odnieśli jak najwięcej korzyści:

Warunki lokalowe

Nasz „dom”, czyli kompostownik powinien stać w cieniu, by zbyt szybko się nie nagrzewał. Temperatura powyżej 40 st.C może nas zabić. Poza tym nie lubimy światła, zawsze przed nim uciekamy
Nie wpuszczaj nas do starego wysokiego kompostownika, my żyjemy zawsze 10-20cm pod ziemią i rozchodzimy się po całej powierzchni - nie zejdziemy na 1,5m w dół starego kompostu bo zaszły tam już różne procesy beztlenowe i gazy których nie lubimy
Najlepiej wpuść nas na sam dół świeżego kompostu i sukcesywnie dokładaj nam nowe rzeczy na górę, wówczas będziemy przechodzić cały czas w górę do świeżych odpadków, zostawiając na dole wspaniały wermikompost - inaczej biohumus który możesz nam śmiało podbierać od dołu, nie pogniewamy się :-)
Potrzebujemy swobodnej cyrkulacji powietrza, dlatego nie przykrywaj szczelnie swojego wermikompostownika. W pokrywce muszą znajdować się otwory, a pryzmę kompostową przykryj czymś, co przepuszcza powietrze. Często wzruszaj, mieszaj swój kompost w ogrodzie, aby dostarczyć nam świeżego powietrza - bez dostępu tlenu się udusimy!

Warunki życiowe

Nasze ciała składają się w 80% z wody, a oddychamy całą powierzchnią naszego ciała. Potrzebna nam wilgoć w podłożu, w którym żyjemy. Często zraszaj lub podlewaj swój kompostownik. Musi być stale wilgotny. Ale nie możemy mieć zbyt mokro. W wodzie się utopimy a błoto zaklei nam kanały powietrzne.

Odczyn kompostu powinien być zbliżony do neutralnego. Uważaj z kwaśnymi rzeczami typu cytrusy i kiszonki.
Temperatura, która najbardziej nam odpowiada oscyluje między 12 st.C a 25 st.C. A gdy jest chłodniej nic się nam nie dzieje, stajemy tylko się mniej aktywne, nie przerabiamy resztek roślinnych i nie rozmnażamy się.
W grubej i przykrytej pryzmie kompostowej potrafimy przetrwać zimę zbierając się razem w najcieplejszym miejscu. Nawet lekki mróz nam nie straszny.
Swój przenośny wermikompostownik w czasie zimy możesz postawić w piwnicy lub garażu, bo silne przymrozki nas zamrożą.
Nie przykrywaj nas nigdy grubszą warstwą świeżo skoszonej trawy! W początkowej fazie jej kompostowania temperatura w środku może podnieść się do 40-50 st. C i niestety nie jesteśmy w stanie tego przeżyć.

Karmienie Przejdźmy do dosyć istotnej kwestii: Co możemy jeść?

Karm nas oszczędnie. Kolejną warstwę jedzenia dołóż dopiero, gdy uporamy się z poprzednią. Zbyt gruba warstwa resztek zgnije i zakwasi nasze środowisko. Nie lubimy tego i wtedy staramy się uciec. Wystarczy, gdy co tydzień dołożysz nam 5-centymetrową warstwę pokarmu. Lubimy różnorodność :-)

Spożywamy głównie pokarm wstępnie rozłożony, sfermentowany, półpłynny (m.in. zbutwiałe liście, obornik leżący kilka miesięcy – bardzo lubiany, obierki z warzyw, resztki chwastów, słoma, lekko wyschnięta trawa, resztki z roślinnych gnojówek.

Pokarm dla nas możesz kompostować wstępnie w innym szczelnym pojemniku, np. wiadro z pokrywką lub beczka

Jeśli dodasz do kompostownika coś świeżego to przykryj to np. mokrym kartonem lub tkaniną, dzięki czemu szybciej nastąpi fermentacja. Surowych rzeczy nie zjemy - nie mam zębów :-) musisz poczekać, aż się rozłożą do formy w której będziemy mogły je zjeść.
Nie wrzucaj do kompostownika pozostałości po warzywach, owocach i roślinach, na których zostały zastosowane chemiczne środki ochrony roślin. Są dla nas zabójcze i utrudniają rozkład.

Pamiętaj, że szczególnie lubimy :

fusy z kawy i herbaty (papierowe torebki z herbatą możesz wrzucać, do fusów dotrzemy, gdy papier się rozłoży),
ścinki z warzyw i owoców z kuchni opadłe liście
mokre kartony (nie zadrukowane i najlepiej porwane) obornik – ważne, by nie był świeży a przeleżały
chwasty, darń, ziemia i inne resztki roślin – nie chorych!

Nie dodajemy do kompostownika :

resztek mięsnych,
resztek rybnych,
ani nabiału,
unikamy też cytrusów bo zakwaszają nasze środowisko.

Rozmnażanie

Do rozmnażania, a dokładniej utworzenia kokonów, do których składamy jaja, potrzebujemy celulozy, którą najłatwiej pozyskać nam z wrzuconych przez Ciebie mokrych, niezadrukowanych kartonów lub wytłoczek po jajkach. Kartony muszą być podarte na mniejsze części aby nie zakleiły nam dostępu powietrza.
Jesteśmy obojnakami, ale materiałem genetycznym wymieniamy się w parach. Gdy zauważysz na naszym ciele zgrubienie w kształcie pierścienia, tzw. siodełko, jesteśmy gotowe, by mieć potomstwo :-)

Przeprowadzka

Gdy przerobimy całą pryzmę kompostową i zmienimy ją w życiodajny biohumus, możesz nas przenieść w inne miejsce. , połóż na górę siatkę tynkarską, dodaj na nią świeżych odpadków i zaczekaj aż się nimi zajemiemy - wtedy możesz nas bezpiecznie przenieść w nowe miejsce.

Jeśli posiadasz kompostownik przedzielony na pół ruchomą przegrodą, w jednej części trzymaj nas, dżdżownice. gdy zamienimy już resztki w biohumus, podnieś przegrodę, nasyp trochę pokarmu do części, do której chcesz nas przenieść, poczekaj z tydzień, dwa, aż spokojnie przepełzniemy do pożądanej części.

Dziękujemy za uwagę!
Twoje dżdżownice kompostowe vel kalifornijskie

Podsumowanie

Czynniki ważne dla dżdżownic kompostowych:

Wilgotność (ok. 70-80%).
Temperatura (optymalna 12-25 st.C).
Świeże powietrze.
Brak dostępu światła.
Umiarkowany dostęp do pokarmu.
Zabezpieczenie od dołu przeciwko gryzoniom, a od góry przeciwko ptakom i deszczem.

(Ciekawostka: jeśli w pobliżu kompostownika będzie leżał obornik, dżdżownice mogą uciec z kompostownika prosto w obornik).